بررسی تأثیر مدارس هوشمند بر تولید دانش با در نظر گرفتن نقش واسطه ای سواد اطلاعاتی (مورد مطالعه: دبیرستان هوشمند شهر تهران)

امروزه بیش از یک دهه است که فناوری اطلاعات، نظام آموزشی و محیط تحصیلی را در بر گرفته است. در کشورهای پیشرفته و حتی در حال توسعه به منظور افزایش سطح آگاهی دانشآموزان در ارتباط با فناوری اطلاعات و ایجاد آمادگی برای ورود به جامعه اطلاعاتی و افزایش روحیه تحقیق و پژوهش و استفاده بهینه از دریای بیکران اطلاعات و افزایش تولید دانش، از مدارس هوشمند به جای مدارس سنتی بهرهبرداری میشود. در این راستا جمهوری اسلامی ایران نیز از این امر مستثنی نبوده و از سال 1383 به تأسیس مدارس هوشمند پرداخته است. در این پژوهش به منظور مطالعه و بررسی اثرات مدارس هوشمند بر تولید دانش،در ابتدا با انجام مطالعات کتابخانهای و اسنادی ضمن فراهم آوری مبانی نظری ابزار گردآوری اطلاعات نیز فراهم آمد و سپس با استفاده از روش پیمایشی از طریق پرسشنامهای بین 290 دانش آموز در مدارس هوشمند ( آبسال، ندای¬آزادی، شهدای¬کارگر و دکتر مصاحب ) دادههای مورد نظر گردآوری شد. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که در بین پارامترهای موثر در مدارس هوشمند زیر ساختهای فناوری اطلاعات موجود در مدار هوشمند رتبه اول،آموزش معلمان آموزش دیده در حوزه فناوری اطلاعات رتبه دوم و ارتباط یکپارچه رایانهای مدارس هوشمند رتبه سوم را اخذ کردهاند. در جامعه مورد مطالعه هیچ یک از پارامترهای مدرسه هوشمند دارای وضعیت مناسبی نبوده است و همچنین در مورد شاخصهای زیر مجموعه تولید دانش فقط بیرونی¬سازی و درونی¬سازی در وضعیت مناسب بوده و ترکیب و جامعه پذیری وضعیت مناسبی نداشتهاند.